واکاوی شیوه های تدریس نوین در آموزش و پرورش |
کد مقاله : 1339-HMA |
نویسندگان |
عاطفه علامه *1، یلدا موسوی بهبید2 1دکترای روانشناسی تربیتی و مدرس دانشگاه فرهنگیان اهواز، ایران 2دانشجوی کارشناسی رشته راهنمایی و مشاوره. پردیس فاطمه زهرا (س). دانشگاه فرهنگیان اهواز |
چکیده مقاله |
امروزه، با نفوذ علوم و تکنولوژی در زندگی روزمره و نیاز جوامع به حرفههای جدید و پیشرفت علوم تربیتی و روانشناسی یادگیری، شیوههای تدریس، اهداف و چشماندازهای آموزشی و تربیتی تغییر کردهاند و نگرشهای آموزشی نوین پدیدار شدهاند. محور اصلی نگرشهای جدید آموزشی بر چگونگی یادگیری و تأثیر آموختهها بر زندگی یادگیرنده متمرکز است. لذا، شناخت ویژگیهای و نیازهای دانش آموز، کشف روشهای جدید، توسعه امکانات آموزش فردی و مشارکت دانشآموزان در فعالیتهای گروهی، از اهمیت خاصی برخوردارند. از طرف دیگر، نقش روشن و بیبدیل معلمان در آموزش و پرورش دانشآموزان بر همگان آشکار است. محوری بودن نقش معلمان در تعلیم و تربیت موجب شده است تا صاحبنظران تعلیم و تربیت ضمانت اجرای هرگونه اصلاح و پیشرفت در آموزش و پرورش را به نوع عملکرد معلمان وابسته بدانند. معلم امروز تنها عهده دار انتقال معارف و تجارب بشری به نسل جدید نیست بلکه رسالت او ایجاد تغییرات مطلوب در نگرشها، شناختها و در نهایت رفتار انسانها است. این مطالعه از نوع توصیفی و با استفاده از روش مروری کتابخانهای انجام شده است. هدف اصلی این تحقیق معرفی و بررسی نمونههایی از شیوههای تدریس نوین (روش اکتشافی، حل مسئله، بحث گروهی، یادگیری مشارکتی، بدیعه پردازی و روش تدریس مشترک) به منظور آشنایی هر چه بیشتر معلمان و کاربرد آنها در محیطهای آموزشی و در نهایت، بالابردن کیفیت آموزش و یادگیری است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که به کارگیری مناسب شیوههای تدریس نوین توسط معلمان زمینهای را فراهم میسازد که دانشآموزان خود تجربه کرده و به یادگیری عمیق و پایدار دست یابند. به علاوه، رغبت و انگیزه آنها را برای علمآموزی و انجام امور تحصیلی افزایش داده و موجب بهبود پیشرفت تحصیلی آنها میشود. از سوی دیگر، استفاده از شیوههای تدریس نوین به پرورش خلاقیت، توسعه مهارتهای تفکر و یادگیری دانشآموزان نیز کمک شایانی میکند. |
کلیدواژه ها |
تدریس، شیوه های تدریس نوین، آموزش و پرورش. |
وضعیت: پذیرفته شده |