نقش تربیت اسلامی در پرورش مفهوم تسامح و زندگی مسالمت آمیز
کد مقاله : 1273-HMA
نویسندگان
مالک کعب عمیر1، عاطی عبیات *2
1مدرس - nhka'hi
2استاد-دانشگاه
چکیده مقاله
تربیت انسان را مورد هدف قرار می دهد تا از نظر فکری و علمی او را از نو بسازد و در مسیری که برای او مشخص کرده گام بردارد و در ساختن جامعه ای پویا مشارکت فعالی داشته باشد. تربیت از دیرباز در سرنوشت جامعه ها نقش کلیدی را ایفا می کند، به تعبیر دیگر سطح تربیت به صورت مثبت یا منفی برسطح و شکل جامعه تأثیرمی گذارد. و بیشر کارشناسان و دانشمندان تعلیم و تربیت معتقدند برای شناخت یک جامعه کافی است سطح تربیت آن را مورد تفحص و جستجو قرار دهیم.
« تسامح » و «همزیستی مسالمت‌آمیز» دو اصل اساسی در پیوند زندگی اجتماعی بوده و نقش مهمی در تأمین امنیت و آسایش اجتماعی و توفیق دست‌یابی به موفقیت‌ها و پیشرفت‌های فردی و اجتماعی دارند. در آیات قرآن کریم و سیره پیشوایان دین بر رعایت این دو اصل در روابط میان ملت‌ها و توده مردم، بخصوص اقلیت‌ها، تأکید شده است. مدارا و همزیستی مسالمت‌آمیز با هم‌ نوعان بر مبنای اصل کرامت ذاتی انسان از اصول اساسی اسلام به‌ شمار می‌آید.
.
نوشتار حاضر با بررسی آیات قرآن کریم و سخنان پیشوایان و علماء در خصوص عناصر همزیستی مسالمت آمیز و تسامح و تأثیر تربیت بر آن دو مشخص می نماید که کتاب آسمانی مسلمانان سراسر رحمت و دوستی است و تسامح و همزیستی مسالمت آمیز را ملاک روابط انسان ها با یکدیگر می داند.
کلیدواژه ها
تربیت،تسامح، همزیستی مسالمت ‌آمیز، دین مبین اسلام.
وضعیت: پذیرفته شده