آموزه‌های تربیتی در ادبیات عامّه برپایه ضرب‌المثل‌های ایرانی
کد مقاله : 1221-HMA
نویسندگان
عباس قنبری عدیوی *
ادبیات دانشگاه فرهنگیان ایران
چکیده مقاله
مقوله تربیت و آموزه‌های آن بر پایه فرهنگ ملّی می‌تواند دست‌مایه پژوهشگران حوزه تعلیم و تربیت قرار گیرد. فرهنگ هر کشور در برگیرنده نوع نگاه و رفتارهای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، هنری و حتی مهارت‌های فنی به زندگی است. از این رو بررسی گونه‌های متنوع فرهنگ مردم وادبیّات شفاهی زمینه خوبی است تا با بهره‌مندی از آفریده‌های خِبرگان و فرهیختگان گمنام کشور، پس زمینه یا تصویر واقعی جامعه را به تربیت و عناصِر آن دریافت. در میان گونه‌های ادبیات عامّه، ضرب‌المثل‌ها به عنوان پرکاربردترین آفریده‌های انسانی می‌تواند به صورت عمیق و دقیق بررسی شود. از این رو محقق با استفاده از صدها متن ضرب‌المثل ایرانی، به عنصر تربیت و آموزه‌های اجتماعی ایرانیان پرداخته است. روش گردآوری متن‌ها کتابخانه‌ای-میدانی و مبتنی بر شیوه مقایسه‌ای و تحلیلی با سند تحوّل بنیادین نظام تعلیم و تربیت کشور است.
بر این اساس متن‌ها بر مبنای شش ساحت کلان تعلیم و تربیت انتخاب و بررسی شده‌اند و در پایان علاوه بر میزان سنجش این برابری، نتایج ارزیابی کار نیز ارایه می‌شود.
کلیدواژه ها
ضرب‌المثل- فرهنگ- ادبیات عامّه- ایران- آموزش و پرورش-تعلیم و تربیت-فولکلور
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی