| انسان دوستی، آموزه‌ای در تصوف اسلامی برای انسان معاصر |
| کد مقاله : 1166-HMA |
| نویسندگان |
|
سعید مهری * دانشجو |
| چکیده مقاله |
| تصوف اسلامی، برانسان و جایگاه وی در هستی ارزش زیادی می‌نهد و در داوری خود درباره انسان، به دین و مذهب و نژاد و فرهنگ توجهی ندارد و ملاک داوری درباره انسان، در تصوف اسلامی، "انسانیت" اوست. اما تاکید بر انسان در تصوف اسلامی، نباید ما را به اشتباه بیاندازد و گمان کنیم که تصوف نیز همچون اومانیسم، انسان و شناخت انسان را اصیل می-داند، بلکه به عقیده صوفیان، این خداوند است که محور هستی است و انسان هرچه به‌خداوند نزدیک‌تر شود، "انسانیت" بیشتری دارد. این مقاله جایگاه انسان را در تصوف اسلامی نشان می‌دهد و بیان کردیم که مولفه‌های چندی در تصوف وجود دارد که صوفیان با تاکید برآنها، میزان اهمیت انسان را در تصوف بازنمایی کرده‌اند. به عقیده صوفیان، هر انسانی نه تنها مسوول درد خود، بلکه مسوول درد تمامیِ بشریت است و بهترین انسان‌ها کسانی‌اند که به هم‌نوعان خود خدمت بیشتری کنند و راحت و خیر بیشتری برسانند. این آموزه در تصوف اسلامی، نه تنها برای انسانِ معاصر، بلکه برای "انسان" در تمام ادوار کارآمد است. تصوف اسلایم خواستار به رسمیت شناختنِ انسانیتِ انسانهاست، به‌درو هر گونه مذهب و نژاد و... . |
| کلیدواژه ها |
| تصوف، انسان، اومانیسم،هم‌نوع |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |