| تاثیر توانبخشی روانی با پرورش مهارت های مثبت اندیشی بر بهبود عملکرد خانواده و بهزیستی روانشناختی بیماران آسیب نخاعی در استان اصفهان |
| کد مقاله : 1162-HMA |
| نویسندگان |
|
زهره لطیفی *1، لاله حسینی2، سارا آقابابایی3 1استادیار روان شناسی دانشگاه پیام نور اصفهان،اصفهان، ایران. 2دانش‌آموخته‌ی کارشناسی ارشد رشته‌ی مشاوره گرایش توانبخشی، دانشگاه پیام نور مرکز اصفهان 3دکتری روان شناسی و مدرس دانشگاه، اصفهان، ایران |
| چکیده مقاله |
| هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر توانبخشی روانی مبتنی بر پرورش مهارت‌های مثبت‌اندیشی بر بهبود عملکرد خانواده و بهزیستی روانشناختی بیماران آسیب‌های نخاعی شهر اصفهان بود. طرح پژوهش حاضر از نوع مطالعه‌ی نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون –پس‌آزمون با گروه کنترل و گمارش تصادفی بود. جامعه‌ی آماری پژوهش حاضر، کلیه‌ی بیماران انجمن آسیب نخاعی شهر اصفهان بود که از این میان 40 بیمار با روش نمونه‌گیری هدفمند با ملاک‌های ورود و خروج انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. آزمودنی‌ها به پرسشنامه‌ی سنجش عملکرد خانواده اپستین، راین، بیشاپ، میلر و کایتنر (2003) و پرسشنامه‌ی بهزیستی روانشناختی ریف (1989) به عنوان پیش‌آزمون و سپس پس‌آزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش 8 جلسه‌ی 90 دقیقه‌ای آموزش گروهی توانبخشی روانی مبتنی بر پرورش مهارت‌های مثبت‌اندیشی را دریافت کردند در حالی که گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکردند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و با استفاده از نسخه‌ی 25 نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج آزمون نشان داد که مداخله ی آموزشی به طور معناداری باعث بهبود عملکرد خانواده ؛شامل کارکرد، حل مسئله، ارتباط، نقش‌ها، آمیختگی عاطفی، پاسخگویی عاطفی و بهزیستی روانشناختی شامل استقلال، تسلط بر محیط، رشد شخصی، ارتباط مثبت با دیگران، هدفمندی در زندگی و پذیرش خود بیماران شده است (01/0 > p). براساس این نتایج از توان بخشی روانی مبتنی بر مهارت های مثبت اندیشی می توان برای عملکرد خانواده و بهزیستی روان شناختی بیماران آسیب نخاعی استفاده کرد. گرچه با توجه به شدت مشکلات برخی از این بیماران درمان های تکمیلی نیاز است. |
| کلیدواژه ها |
| توانبخشی روانی مبتنی بر پرورش مهارت‌های مثبت‌اندیشی، عملکرد خانواده، بهزیستی روانشناختی، آسیب نخاعی |
| وضعیت: پذیرفته شده |