| رابطه علّی الگوهای ارتباطی خانواده با رضایت از زندگی از طریق میانجی گری هوش هیجانی و هوش موفق در دانش آموزان پسر |
| کد مقاله : 1143-HMA |
| نویسندگان |
|
مظفر قلی زاده *1، لادن احمدی2 1علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس حضرت رسول اکرم (ص) 2آموزش و پرورش |
| چکیده مقاله |
| هدف پژوهش حاضر آزمون الگوی رابطه علّی الگوهای ارتباطی خانواده با رضایت از زندگی از طریق میانجی‌گری هوش‌هیجانی و هوش موفق در دانش‌آموزان پسر پایه دهم شهر اهواز بود. در این مطالعه توصیفی- همبستگی، جامعه آماری را کلیه دانش‌آموزان پسر سال دهم دبیرستان های شهر اهواز تشکیل دادند که به روش تصادفی چند مرحله‌ای، ۳۶۴ دانش‌آموز پایه دهم از بین نواحی دو و سه شهر اهواز به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه تجدید نظر شده الگوهای ارتباطی خانواده فیتز پاتریک و ریچی (۱۹۹۴)، پرسشنامه هوش‌هیجانی پترایدز و فارنهام (۲۰۰۱)، پرسشنامه هوش موفق گریگورنکو و استرنبرگ (2002) و مقیاس رضایت از زندگی (SWLS) دینر و همکاران (1985) استفاده شد. ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام گرفت. جهت آزمون روابط غیر مستقیم از آزمون بوت استراپ در دستور کامپیوتری ماکرو پریچر و هیز استفاده شد. بر اساس نتایج این پژوهش، مدل پیشنهادی از برازش مطلوبی با داده‌ها برخوردار بود. به طور کلی نتایج نشان داد که در کل نمونه تمامی ضرایب مسیر بین متغیرها به جز مسیرهای الگوی همنوایی به هوش‌هیجانی و الگوی همنوایی به هوش موفق از لحاظ آماری معنی‌دار بودند. همچنین نتایج نشان داد همه مسیرهای غیر مستقیم معنی‌دار بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که مدل پیشنهادی از نیکویی برازش خوبی برخوردار است و می‌تواند در شناخت عوامل تأثیرگذار در رضایت از زندگی دانش‌آموزان مفید باشد. همچنین، این مدل می‌تواند به مثابه الگویی مطلوب برای تدوین برنامه‌های کنترل موارد رضایت از زندگی دانش‌آموزان مفید باشد. |
| کلیدواژه ها |
| الگوهای ارتباطی خانواده، رضایت از زندگی، هوش موفق و هوش هیجانی |
| وضعیت: پذیرفته شده |