| مقایسه یادگیری ازطریق روش همیاری باروش انفرادی |
| کد مقاله : 1133-HMA |
| نویسندگان |
|
اکبر صیدمرادی *1، بهمن خسروی پور2 1دانشجوی دکتری آموزش کشاورزی پایدار و محیط زیست 2دانشگاه کشاورزی |
| چکیده مقاله |
| با گسترش فناوری اطلاعات و دگرگونی در شیوه های آموزشی و محرز گردیدن ضعف های آموزش سنتی که طی آن آموزشگر در یک جریان یک طرفه اقدام به انتقال حجم وسیعی از اطلاعات به فراگیران می نمود، لزوم درگیر نمودن فراگیران و یادگیرندگان در فرایند آموزش و انجام یادگیری فعال مورد توجه اکثریت محققان حوزه روانشناسی و صاحب نظران درمسائل آموزشی قرار گرفت. در این میان یادگیری مشارکتی یا همیاری مطرح شد، که طرفداران این شیوه بر محاسن آن از جمله درگیر نمودن کل فراگیران در فرایند یادگیری و همچنین تقویت رویکرد مشارکت جویی در آنان و از همه مهمتر جریان دوسویه ارتباطات که طی آن آموزشگر ممکن است بیشتر در نقش ناظر وتسهیل گر قرار گیرد تاکید شده است. طرفداران این شیوه از یادگیری بر پرورش حس استقلال طلبی فراگیران و تقویت قدرت حل مساله در آنان و نیز ارتباط مستقیم آموزشگر با فراگیر تاکید داشته اند. با این حال هر شیوه آموزشی در کنار محاسنی که دارد به تبع دارای کاستی هایی نیز می باشد که در این پژوهش که به شیوه مروری نگاشته شده است .ضمن بررسی دیدگاه صاحنظران در زمینه مسائل آموزشی و نظریه پردازان این حوزه در مورد هر کدام از دو شیوه مذکور پرداخته شده است و در انتها با مقایسه این دو روش به نتیجه گیری اقدام نموده است. |
| کلیدواژه ها |
| همیاری، یادگیری، آموزش، انفرادی، سنتی |
| وضعیت: پذیرفته شده |