| نگارگری درمنطق الطیرعطارنیشابور |
| کد مقاله : 1052-HMA (R1) |
| نویسندگان |
|
علی پورامامی *1، عبدالامیر مرساقیان2، مرید نیازی3، اسد فلاح4، سیدمحسن موسوی نیا5، ناصر زبردست6، هادی عزیزی فر7 1دانشگاه فرهنگیان اندیمشک 2سرپرست سرای دانشجویی 3ریاست مرکز 4کارشناس مسول آموزش 5کارشناس آموزش 6معاون مرکز 7مرکز امام رضا(ع) |
| چکیده مقاله |
| نگارگری ایرانی به عنوان یک ابزار بیانی جهت تصویرگری انواع متون، از جمله بهترین و زیباترین جلوه های هنری این مرز و بوم است. از دیرباز نگارگران با ارتباطی عمیق با انواع متون ادبی، علمی، تاریخی و غیره در کار تولید آثار ارزشمند و فاخری اهتمام ورزیده اند.در این پژوهش با استفاده از روش توصیف تحلیلی بر پایه منابع کتابخانه ای به مطالعه نگارگری ایرانی از منظر ساختار تصویری پرداخته و ضمن اشاره به خصوصیات فنی نگارگری ایرانی، چون: عناصر ساختاری، نمادگرایی و مبانی، با معرفی انواع مکاتب نگارگری ایرانی تلاش شده است. تا ضمن برشمردن خصوصیات هر کدام از این مکاتب، شناختی نسبی از آن ها به دست آید.یافته های پژوهش نشان داد که نگارگران ضمن وفاداری به روایت قصه شیخ صنعان و دختر ترسا گاهی تصورات ذهنی خویش را نیز به تصویر کشیده، و ضمن پرداختن به اصل داستان، توجه بیشتری به صحنه ملاقات شیخ و دختر ترسا و گرفتن شراب از دست او نموده اند. |
| کلیدواژه ها |
| نگارگری ایرانی _ تصویر سازی_ ادبیات غنایی_ شیخ صنعان_ دختر ترسا |
| وضعیت: پذیرفته شده |