استلزامات برساخت‌گرایی اجتماعی برای برنامه درسی سال‌های اولیه کودکی در ایران
کد مقاله : 1024-HMA
نویسندگان
رضا شیخه *
مدرس دانشگاع
چکیده مقاله
هدف این پژوهش ارائه دلالت‌های برساخت‌گرایی اجتماعی برای برنامه‌درسی سال‌های اولیه کودکی در ایران است. روش پژوهش توصیفی-استنتاجی است. برساخت‌گرایی اجتماعی دیدگاهی است که دوران کودکی را برساخته‌ای اجتماعی-فرهنگی می‌داند و نه امری طبیعی. در این رویکرد، دوران کودکی دورانی فی‌نفسه ارزشمند است و کودکان عاملانی اجتماعی و صاحب‌نظر به شمار می‌روند. برخی از استلزامات این رویکرد برای برنامه‌درسی سال‌های اولیه کودکی به این ترتیب است: موضوعات درسی برای کودکان معنادار خواهند بود و با مشارکت کودکان تصمیم‌گیری می‌شوند. محتوا وابسته به زمینه و بافت است، متنوع است و شیوه‌های گوناگونی برای دانستن، دیدن و بودن درجهان عرضه می‌کند. زمان با همکاری کودکان تنظیم می‌شود. مربی به دیدگاه‌های کودکان احترام می‌گذارد و بر یادگیری مشارکتی تمرکز می‌کند. محیط با همکاری کودکان تنظیم و به نحوی صحنه آرایی می‌شود که فرصت‌های متنوعی را برای رشد و کاوش‌‌ کودکان فراهم آورد.
کلیدواژه ها
برساخت‌گرایی اجتماعی دوران کودکی، برنامه‌درسی سال‌های اولیه کودکی، روش توصیفی - استنتاجی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر