| بررسی میزان تاثیر روش تدریس سازنده گرایی بر پیشرفت تحصیلی برنامه درسی علوم تجربی مورد مطالعه :دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهراصفهان |
| کد مقاله : 1018-HMA |
| نویسندگان |
|
تقی آقاحسینی * گروه علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید باهنر اصفهان |
| چکیده مقاله |
| هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر روش تدریس سازنده گرایی بر پیشرفت تحصیلی درس علوم تجربی در دانش آموزان پایه ششم دوره ی ابتدایی شهر اصفهان بوده است. این پژوهش بااستفاده از روش تجربی از نوع طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفته است .جامعه ی آماری تحقیق شامل کلیه ی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهراصفهان بود. نمونه گیری به روش تصادفی خوشه ای انجام گردیده و از میان مدارس ابتدایی ناحیه دو شهر اصفهان دوکلاس درس دخترانه انتخاب شده اند.یکی از کلاس ها با تعداد 35 دانش آموز به صورت تصادفی برای تدریس به عنوان گروه کنترل و کلاس دیگر به عنوان گروه آزمایشی با تعداد 30 دانش آموز انتخاب گردید. جهت اندازه گیری میزان پیشرفت تحصیلی از یک آزمون کتبی معلم ساخته برای بعد شناختی و یک چک لیست عملکردی برای بعد مهارتی استفاده به عمل آمده است. جهت تایید روایی صوری ومحتوایی از نظرات کارشناسان و اساتید دانشگاه پیام نور و فرهنگیان اصفهان استفاده گردید. همچنین ضریب پایایی آزمونها بر اساس روش دو نیمه کردن آزمون به ترتیب برابر با 92/0. و 89/0. بدست آمده است 0. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار 21spss و از روش تحلیل کواریانس استفاده به عمل آمده است.یافته های این پژوهش نشان داد که میزان تاثیر روش تدریس سازنده گرایی در پیشرفت تحصیلی درس علوم تجربی در دانش آموزان ابتدایی پایه ششم در بعد مهارتی بیشتر از روش آموزش سنتی است. پژوهش حاضر نشان می دهد که روش تدریس سازنده گرایی می تواند پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را در بعد مهارتی بهبود ببخشد. |
| کلیدواژه ها |
| روش تدریس سازنده گرایی ، پیشرفت تحصیلی ، بعد مهارتی ، بعد شناختی |
| وضعیت: پذیرفته شده |