| جلوه‌های تعلیم و تربیت کودک در شعر فارسی و عربی معاصر |
| کد مقاله : 1001-HMA |
| نویسندگان |
|
عفیفه موحدیان عطار * مدرس پردیس فاطمه الزهرا اهواز و دانشگاه شهید چمران اهواز |
| چکیده مقاله |
| پژوهش حاضر، بررسی جلوه‌های تعلیمی و تربیتی کودک در شعر فارسی و عربی معاصر است. این پژوهش به روشی توصیفی و تحلیلی به بیان نمونه‌هایی از برخی اشعار در این دو زبان پرداخته است. شاعران هر دو زبان، شعر را وسیله‌ای مناسب و دل‌نشین برای هدف موردنظر خود به کار گرفته و با زبانی ساده و آهنگین، آموزش غیرمستقیم کودک را پیش برده‌اند. شاعر برای اینکه شعرش مناسب کودک باشد باید همواره دید و نگرش کودکانه داشته باشد. شعر مناسب کودکان، آنان را یاری می‌دهد و سبب پرورش ذوق آنان می‌گردد. شاعر، نخست نقش راهنما را برای خود برگزیده و سپس پیام خود را در قالب کلامی آهنگین به مخاطب انتقال داده است. در این مسیر شاعران به آموزش نظافت و تغذیه مناسب، آموزش دانش و مهارت، آموزش دین‌داری و خداشناسی کودک پرداخته و در این مسیر از صنعت تشبیه، تشخیص و آرایه‌های تکرار و مراعات النظیر به این مهم دست‌یافته‌اند. در بخش آموزش دین‌داری و خداشناسی، به تعلیم بعد دینی کودک توجه داشته و از درون‌مایه‌های خداشناسی، نماز، نیایش و ستایش پروردگار سخن به میان آورده‌اند. |
| کلیدواژه ها |
| کودک، شعر، تعلیم و تربیت، آموزش غیر مستقیم |
| وضعیت: پذیرفته شده |